ನೀ ಎನಗೆ ನಿಲುಕದ ಕನ್ನಡಿ...ಎಂದು ನಾ ದೂರ ದೂರ ಹೋಗಲು...
ತಿಳಿಯದೇನೋ
ಒಮ್ಮೆ ನೀ ಬಿಸಿಲ ಬೇಗೆಯಂತೆ......ನನ್ನಿಂದ ದೂರ ನಿಲ್ಲಲು...
ನಾ ಮನಸು ಮಾಡಿದ್ದೆ ನಿನ್ನಿಂದ ದೂರ ಸರಿಯಲು.....
..ಮತ್ತೆ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ನಿನ್ನ ಬಳಿ ಸೇರುತಿದೆ........
ಬರಡು ಭೂಮಿಗೆ ಮಳೆ ಬಂದು, ಹರ್ಷ ತರುವಂತೆ....ಋತುಗಳು ಏಳು ಇರುವಂತೆ...
ನೀ ಹೀಗೆ ಋತುವಿನಂತೆ.....ಬದಲಾಗುತಿರೆ...ನಿನ್ನ
ಮನದಲ್ಲಿ ಇಣುಕಲಿ ಹೀಗೆ ... ನಾನು?
ಈ ಮೌನಕ್ಕೆ...ಈ ಮಾತಿಗೆ ...ಹೆಸರೇನೆಂದು ಹೇಳು .....
ನನ್ನ ಮನಸು ಭೂಮಿಯಲ್ಲ.....ಋತುವಿಗೆ ...ಬದಲಾಗಿ...ತನ್ನ ತಾನು
ಅದು ಮಾರ್ಪಾಡು ಮಾಡಿ ಕೊಳ್ಳುವಂತೆ........
ನೀ ಒಂದೇ ಋತುವಾಗಬೇಕು...... ನನ್ನ ಬಾಳಿಗೆ.....
ನಾ ನಿನ್ನ ಒಂದೇ ಭೂಮಿಯಗಬೇಕೆಂಬ ಬಯಕೆ........
No comments:
Post a Comment