ಅಗಮನ

ಮತ್ತೆ ಬಂದ ವಸಂತ....
ಹೂವರಳಿಸಿ, ಮಾವು ತೂಗಿಸಿ.....ಹೊಂಗೆ ತಳಿರಿಸಿ....
ನಿನ್ನ ನನ್ನ ಮಧುರ ನೆನಪ ಕೆರಳಿಸಿ.....
ವಸಂತ ಬಂದ ನಿನ್ನ ಹೂವ ನಗುವ ನೆನಪಿಸಲು..
ಆ ಮರದ ತುಂಬ ಅರಳಿ ನಿಂತಿದೆ ,ಪುಶ್ಪ ,ಚೆಲ್ಲಿದೆ ಪ್ರೀತಿಯ

ಆ ಗುಲ್ಮೊಹರ್ ಮರದ ಸಾಲು ಸಾಲು ಕಲಕಿದೆ ಈ ಮನದ ಕೊಳವನ್ನು
ನಿನ್ನ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿ ಕೂಡ ವಸಂತನಂತೆ....ಮಧುರ ಅನುಭವ ನೀಡಿ
ಮಾಯವಾಗಿದೆ ಆ ಸುಖದ ಕಲಪ್ನೆಯಲ್ಲೆ ನನ್ನನು ಬಿಟ್ಟು,

ವಸಂತ ಬರುವ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ , ಆದರೆ ನೀನಲ್ಲ,
ವಸಂತನ ಕುರುಹಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ,ಬಾಗಿಲ ತೂರಣ
ನನ್ನದೆಯಲ್ಲಿ ನಿನ್ನ ಈ ಪ್ರೀತಿ ನೆನಪೇ ಜೀವನದ .....