ವಿವಾದಗಳ ಕೆಸರಿನ ಸುಳಿಯಲ್ಲಿ ಭಾರತ

ಪ್ರಪಂಚದ ಭೂಪಟದಲ್ಲಿ ಭಾರತ ಇನ್ನು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ದೇಶ.ನಾವು ಪ್ರಗತಿ ಪಥದಲ್ಲಿ ಇನ್ನು ನಡೆಯುತಲೇ ಇದ್ದೇವೆ, 1947ರಿಂದ.
ನಮ್ಮ ಜನತೆ ಎಲ್ಲ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಮುಂದೆ ನುಗ್ಗಿ , ಹೊರಾಡಿ ಗೆಲುವನ್ನು ಸಾಧಿಸುವ ಯತ್ನದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತಿದ್ದಾರೆ.ನಮ್ಮ ದೇಶವನ್ನು ಭೂಪಟದಲ್ಲಿ ಮೆರೆಸಲು
ನಾವು ಏನೆಲ್ಲ ಪಯತ್ನ ಮಾಡುತಿರುವಾಗ, ನಮ್ಮ ರಾಜಕರಣಿಗಳು ದೇಶದ ಮಾನಪಹರಣದ ಯಾವುದೆ ಅವಕಾಶವನ್ನು ಬಿಡುವಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ.
commonwealth ಎಂಬ ಅವಕಾಶವನ್ನು ನಮ್ಮ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಯಾವ ರೀತಿ ಉಪಯೊಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಜಗತ್ತಿಗೇ ಗೊತಾಗಿದೆ.
ಒಬ್ಬರ ಮೇಲೆ ಒಬ್ಬರು ಕೆಸರು ಎರಚುವಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿದ್ದರೆ ಹೊರತು ನಡೆದಿರುವ ಗೊಂದಲವನ್ನು ಸರಿಪಡಿಸಲು ದೇಶದ ಪ್ರಧಾನಿ, ಅದು ಮಾಧ್ಯಮಗಳ ಹಾರಾಟ, ಹೊರಾಟದ ನಂತರ ತಲೆ ತೂರಿಸುವಂತಾಗಿದ್ದು ವಿಷಾದದ ಸಂಗತಿ.ದಕ್ಶಿಣ ಆಫ್ರಿಕಾದಂತಹ ದೇಶದಿಂದ ನಾವು ಬುದ್ಧಿವಾದ ಹೇಳಿಸುಕೊಳ್ಳುವ ಹಾಗೆ ಆಯಿತು.ಮಾಧ್ಯಮಗಳು ದಿಲ್ಲಿ ಬದ್ನಾಮ್ ಹುಯಿ ಕಾಮನ್ವೆಲ್ಥ್ ತೆರೆ ಲಿಯೆ ಎಂದು ಹಾಡಿ ಕುಣಿದವು.ಮಾನ್ಯ ಕಲ್ಮಾಡಿ ಸಾಹೇಬರು ನಮ್ಮ ಮಾಜಿ ರಾಷ್ತ್ರಪತಿಗಳನ್ನು ಬಿಡದೆ,ಸತ್ತ ರಾಜಕುಮಾರಿಯನ್ನ್ನೂಜೀವಂತಗೊಳಿಸಿದ ಧೀಮಂತ ವ್ಯಕ್ತಿ.

ಪಾಪ ಈಗ ಗಾಂಧೀ ತಾನು ಈ ಕರ್ಮ ಕಾಂಡ ನೊಡೋದರ ಬದಲು ಆಗ ಪ್ರಾಣ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ ಒಳ್ಳೇದು ಅಂತಾ ಅಂದುಕೊಳ್ತಾ ಇದ್ರು......

ಈ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು,ಮಾಧ್ಯಮಗಳು,ನಾವು.....ಇವರಲ್ಲಿ ಯಾರು ಸತ್ಪ್ರಜೆಗಳು?

ಹೇಗೊ ಈ ವಿವಾದಗಳ ನಡುವೆ ಭಾರತ ಈ ಕ್ರೀಡಾಕೂಟದಲ್ಲಿ ಪದಕಗಳನ್ನು ಗೆದ್ದರೆ ಅದು ಕೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಕಮಲದಂತೆ.......ಸಮಾಧಾನದ ಸಂಗತಿಯಗುತ್ತದೆ.........

ನಮ್ಮ ಬಾನಂಗಳದಲ್ಲಿ ಶನಿವಾರ ಮೊಡಿದ ಕಾಮನಬಿಲ್ಲು.......

ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ಬ್ರಹ್ಮಕಮಲ

ಅವರಿವರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ಬ್ರಹ್ಮಕಮಲವನ್ನು ನೋಡಿ ನಾನು ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ಒಂದು ಬ್ರಹ್ಮ ಕಮಲದ ಎಲೆಯನ್ನು ತಂದು ಚಿಕ್ಕದೊಂದು ಪಾಟ್ನಲ್ಲಿ ನೆಟ್ಟಿದೆವು.
ಅದು ಮೂರು ನಾಲ್ಕು ವರ್ಶದಿನ್ದ ಬೆಲಿತಾನೆ ಇತ್ತು.ಕೊನೆಗು ಒಂದು ಮೊಗ್ಗು ಬಿಟ್ತು ಅಮ್ಮ ತುಂಬ excite ಆಗಿದ್ಲು.ಅದಿಕ್ಕೆ ಅದನ್ನ ಮಂಗಗಳ ಕ್ಯ್ಗಳಿಂದ ಕಾಪಾಡಲು ಪ್ರತಿ ದಿನ ಅ ಕುಂಡವನ್ನ್ನು ಕೊತಿ ಬಂದಾಗ ಒಳಗೆ ಇಡೋದು, ಮತ್ತೆ ಹೊರಗೆ ಇಡೊದು ಆಗ್ತ ಇತ್ತು.ಆದ್ರೆ ಏನೊ ಅ ಮೊಗ್ಗು ಹೆಚ್ಚು ಬೆಳೆಯುವ ಮೊದಲೆ ಮುದುಡಿ ಹೊಯಿತು, ಅಮ್ಮನ ನಿರಾಸೆ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನು ಹೆಳೋದೆ ಬೇಡ.

ಅದರೆ phoenix ತರ ಮತ್ತೆ ವಾರದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೊಂದು ಮೂಗ್ಗು ಬಿಟ್ಟು ಅಮ್ಮನ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಮಂದಹಾಸ ಮೊಡಿತ್ತು.ಈ ಸಾರಿ ಏನು extra care ತೆಗೆದು ಕೊಳ್ಳದೆ ಪ್ರಕೄತಿಯ ಮಡಿಲೆಗೇ ಅದನು ಹಾಕಿದ್ದೆವು.ಪ್ರಕೃತಿ ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಹೊವನ್ನು ಅರಳಿಸಿತ್ತು.ಅಮ್ಮನೆ ಉತ್ಸಾಹಾದಲ್ಲಿ ನಾನು ಮಧ್ಯ ರಾತ್ರಿ ಮನೆಗೆ ಬರುವದರಲ್ಲಿ photo ಸಹ ತೆಗೆದಿದ್ದಳು.ಮತ್ತೆ ನಾನು ಬಂದಾಗ ಅದು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಅರಳಿತ್ತು.
ರಾತ್ರಿ ಅರಳಿ ಮತ್ತೆ ಬೆಳಗ್ಗೆಯ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಪ್ರಕೄತಿಯಲ್ಲೇ ಲೀನವಾಗಿ ಹೊಗುವ ಈ ಹೂವು ಅಲ್ಪಾಯುಶಿ.ಅದರೆ ಕೆಲವೇ ಗಂಟೆಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಕೊಡುವ ಆನಂದ ಅಪಾರ.

ಅದರ ಮಾಹಿತಿ ಮತ್ತು ಚಿತ್ರ ಇಲ್ಲಿದೆ:
ಸಸ್ಯ ಶಾಸ್ತ್ರ ಹೆಸರು:Saussurea obvallata

ಭಾರತ ಮತ್ತು ಗ್ರಾಹಕ ಜಗತ್ತು

ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ತತ್ವಗಳನ್ನು ನಾವು ಪಾಲಿಸದೆ ಇದ್ದರು , ಅವರ ಚಿತ್ರಪಟವನ್ನು ನೇತು ಹಾಕುವುದರಲ್ಲಿ ನಾವು ಹಿಂದೆ ಬಿದ್ದಿಲ್ಲ.
ಇಂತಹುದೇ ಒಂದು ಅವರ ಗ್ರಾಹಕ್ರ ಬಗೆಗಿನ ಮಾತು.
"A customer is the most important visitor on our premises.

He is not dependent on us. We are dependent on him.

He is not an interruption in our work – he is the purpose of it.

We are not doing him a favour by serving him. He is doing us a favour by giving us the opportunity to serve him.

- Mahatma Gandhi

ಇನೋಬ್ಬರ ನುಡಿಮುತನ್ನು ಅನುವಾದ ಮಾಡಲು, ಸರಿ ಹೊಂದದೆ ಈ ಮೇಲಿನ ಸಾಲುಗಳನ್ನು ಹಾಗೆಯೆ ಬಿಟ್ಟಿದೇನೆ.
ಗಾಂಧೀಜಿಯವರ ಅಭಿಮಾನಿಯಲ್ಲದಿದ್ದರು, ಸರಿಯಾದ ವಿಚಾರಧಾರೆಯನ್ನು ಗೌರವಿಸುವುದು ತಪ್ಪಲ್ಲ.
ಯಾಕೆ ಹೀಗೆ ಗ್ರಾಹಕ ಹಾಗು ಸೇವಾ ಜಗತ್ತಿನ ಬಗ್ಗೆ ಈ ಧಿಡೀರನೆ ಯೊಚನಾ ಲಹರಿ.....
ನಾನು ಕೆಲವು ಸನ್ನಿವೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಗ್ರಾಹಕಿಯಾಗಿ ಅನುಭವವಾದ ಮೇಲೆ ಇದನ್ನು ಬ್ಲಾಗಿನಲ್ಲಿ ಹಾಕಬೇಕೆಂಬ...ಅನಿಸಿಕೆ ಮೂಡಿದ್ದು

ನಗರದ ನೇತ್ರಾಲಯಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದಾಗ ಕಾದು ಕಾದು , receptionistನ್ನು ಕೇಳಲು
ಇಷ್ತ ಇದ್ದರೆ ಕಾಯಿರಿ ಇಲ್ಲವಾದಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಎಂಬ ಉತ್ತರ ಪಡೆಯಬೇಕಾಯಿತು....

ಇನ್ನು ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರಣ್ಯಪುರಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿರುವಾಗ TATA Institute ಬಳಿ ಹುಡುಗಿಯೊಬ್ಬಳು
ರಾಜಾಜಿನಗರ ಹೊಗುವುದಾ ಎಂದು ಕೇಳಿದ್ದು ನಮ್ಮ driver ಅಣ್ನನಿಗೆ ಬಲು ಕೋಪ ಬಂದು
ಆ ಹುಡುಗಿಗೆ ಬಯ್ಗುಳವಾಯಿತು.ಎರಡನೆ ಸನ್ನಿವೇಶದಲ್ಲಿ ನಾನು ಏನು ಮಾಡಲು ತೋಚಲಿಲ್ಲವದರು, ಮೊದಲನೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ
ನಾನು ವೈದರಿಗೆ ದೊರು ನೀಡಲು ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯವಯಿತು.ಇದರಲ್ಲಿ ವೈದ್ಯರು ಯಾವ ಪಾತ್ರ ?ಅವರ receptionist ಹಾಗೆ
ನಡೆದುಕೊಂದಿದ್ದು ಸ್ವ ಇಚ್ಚೆಯಿಂದಲೊ ಅಥವಾ ವೈದ್ಯರ ನಿರ್ದೇಶನದ ಮೆರೆಗೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.ಇದು ಸಾಮನ್ಯವಾಗಿ ನಾನು ಆಸ್ಪತ್ರೆಗಳ್ಲಲ್ಲಿ
ಕಾಣುವ,ನೋಡುವ ಅನುಭವ.ವೈದ್ಯರ ಸಮಯ ಮಾತ್ರವೇ ಮುಖ್ಯವೇ?ರೋಗಿಯ ಸಮಯ ಸಮಯವಲ್ಲವೆ?ಅಥವಾ ವೈದ್ಯರು ಮಾತ್ರ
ಆ privleged communityಯವರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.ಆದರೆ ಇಂದು ಭಾರತ ಸೇವಾವಲಯದಲ್ಲಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಸಾಧನೆಯಲ್ಲ್ಲಿ ವಿದೇಶಿ
ಗ್ರಾಹಕರಲ್ಲದೆ ನಮ್ಮ ದೇಶಿ ಗ್ರಾಹಕರಿಗೂ ಅಷ್ಟೇ ಮಹತ್ವ ನೀಡಿದರೆ ನಮ್ಮ ಗ್ರಾಹಕ ಸೇವೆ BPO, call center, MNCಗಳಿಗೆ
ಸೀಮಿತವಾಗದೆ...ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಪರಿಧಿಯಲ್ಲು ನಾವು ಉತ್ತಮ ಸೇವಾ ವಿತರಕರಾಗುವುದರಲ್ಲಿ ಆಶ್ಚರ್ಯವಿಲ್ಲ.

ಗ್ರಾಹಕ ರೋಗಿಯಾಗಿರಬಹುದು, ಬಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಒಡಾಡುವ ನಾವು ನೀವಾಗಿರಬಹುದು...ಅಥವಾ ಸಪ್ತ ಸಮುದ್ರದಾಚೆಯಿರುವ ನಮ್ಮ clients ಇರಬಹುದು.ಎಲ್ಲರು ಗ್ರಾಹಕರೇ, ಜಗತ್ತು ಒಂದು ವ್ಯಾಪಾರ ರಂಗವೇ....

ಮುತ್ತಿನ ಹಾರ

ಹರಿದ ಒಂದು ಮುತ್ತಿನ ಹಾರ
ಓಡೆದ ನೂರು ಮುತುಗಳು
ಹೆಕ್ಕಿ ತೆಗೆಯಲಿ ಯಾವುದ
ಒಂದೊಂದು ಮುತ್ತು ಹೇಳುವುದು
ನೂರು ನೆನಪ ಕಥೆಯನು
ಜಾರಿ ಬಿದ್ದೆ ನಾ ಆ ಕನಸಿನ ಲೋಕದಲ್ಲಿ
ಮರೆತೆ ಒಡೆದ ಮುತುಗಳ ಹೆಕ್ಕಿ ತೆಗೆಯಲು
ಜಾರಿತ್ತ್ತು ಹಾರದ ನೂಲು
ಚೆದುರಿತ್ತು ಒಡೆದ ಮುತ್ತುಗಳು
ಈಗದು ಬರೆ ನೆನಪು
ಮತ್ತೆ ಕಟ್ಟ್ಲಲಾಗದು ಮುತ್ತಿನ ಹಾರ
ಸಮಯ ಮೀರಿದೆ,
ಈಗ ನೆನಪುಗಳೆ ಆಸರೆ ,ಮೌನವೆ ಭಾಷೆಯು
ಕಣ್ಣ ಹನಿಗಳೆ ಮಿಕ್ಕಿದ್ದು.....ಮುತ್ತಾಗಿ
ಬೇಸರದ ನೂಲಿನಲ್ಲಿ ಪೋಣಿಸಲು.....