Tuesday 17 February 2009

ಹಾಗೆ ಸುಮ್ಮನೆ......

ತುಂಬ ದಿನ ದಿನ್ದಾನೆ ಬ್ಲಾಗ್ ಬರೀಬೇಕು ಅಂತ ಯೋಚನೆ ಮಾಡ್ತಾನೆ ಇದ್ದೆ......
ಆದ್ರೆ ಬರೀಲೇ ಬೇಕು ಅಂತ ಅನಿಸಿದ್ದು, ಈ ಫೆಬ್ ೧೪ ಡೇ ಆದ್ಮೆಲೇನೆ.....
ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ನಮ್ಮ ಭ್ರಮೆಯ ಪ್ರಪಂಚನೆ..ವಾಸಿ ಅನ್ಸೋತ್ತೆ.....
ಎಷ್ಟು ಮುಗ್ದ ಮನಸ್ಸು ಗಳಿಗೆ ಆಘಾತ ಅಗೊತ್ತೆ .........
ಎಷ್ಟೇ ಆದರು ಅದು ಮನಸ್ಸು ಅಲ್ವ......ಗಾಜಿನ ಹಾಗೆ....ಹರಿತ ವೆಷ್ಟೋ ಅಷ್ಟೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮ......
ಜೀವನದಲ್ಲಿ..ವಾಸ್ತವ ನ ಎದುರಿಸಿ ನಿಲ್ಲೋ ಧ್ಯ್ರ್ಯ ಇಲ್ಲ ಅಂದಾಗ ಭ್ರಮ ಲೋಕ ವೆ ಬಾಳು....ಬದುಕು.....
ಭ್ರಮೆ ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾ ಬದುಕನ್ನು ಹಸನಾಗಿಸುತದ್ದೆ ಅಂದ್ರೆ ....ಯಾಕಾಗಬಾರದು.....

ಭ್ರಮೆ....

ಚಂದಿರ ಸುಂದರನೆಂಬ ಭ್ರಮೆಯಲ್ಲಿ....ಬದುಕಿತಿದೆ ಶತ ಶತಮಾನಗಳು.....
ಅವನ ಕಲೆಗಳನ್ನು..ಮುಚ್ಚಿ ಮೆಚ್ಚಿ...ಬರೆದಿಹರು ಹಲವರು.....
ವಾಸ್ತವ ಕಹಿ ಸತ್ಯ ಚಂದಿರನಲ್ಲ ಸುಂದರ....ಕೋಮಲ....
ಅವನೊಂದು....ಜೀವ ವಿಲ್ಲದ ಉಸಿರಿಲ್ಲದವ......

ನೀ.. ಎನ್ನ ಮೆಚ್ಚಿರುವೆ ಎಮ್ಬ ಭ್ರಮೆ ಯಲ್ಲೇ ನ ಬದುಕುವೆ....
ಮೆಚ್ಚಿLaವೇ... ಮಂದಿ ಚಂದಿರನ್ನು.....
ನೀ ಎನ್ನ ಪ್ರೀತಿಸುವೆ ಎಮ್ಬ ಭ್ರಮೆಯೇ ನನಗೆ ಸುಖವಿಯುತಿದೆ.....
ವಾಸ್ತವದಿಂದ ಬಲು ದೂರ ನ ಬಂದಾಯಿತು ಗೆಳಯ....
ಇನೆಂದು ನಾ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.........
ಆ ಪ್ರಪಂಚಕೆ....ನನ್ನ ಭಾವನೆ ಗಳನ್ನೂ ಕೊಂದ ಆ ಜಗಕೆ....

ಭ್ರಮೆಯೇ ವಾಸ್ತವ......ದ್ಯ್ವ ಚಿತ್ತವಿದ್ದರೆ.....
preethi...ಹುಡುಕಿ ಬರುವುದು...ಎಲ್ಲ ವಾಸ್ತವ ಭ್ರಮೆಗಳನು... ಮೀರಿ.....
ಮಾನುಷ ನಿಮಿತ್ತ.....ದೇವನೆಲ್ಲ ಚಿತ್ತ.....